We wtorek, 15 października 2024 r. klasa 4a pod opieką Pana Marcina Janeckiego i Pana Piotra Jóźwika udała się pociągiem IC "Kopernik" w długo wyczekiwaną, kilkunastogodzinną misję naukową do Torunia. Miasto powitało nas błękitnym i bezchmurnym niebem oraz rześką aurą porannego, jesiennego słońca.

W pierwszej części programu odwiedziliśmy Planetarium, po drodze przechodząc obok kilku ciekawych przyrodniczo (Kępa Bazarowa z Małą Wisełką) i historycznie (ruiny Zamku Dybowskiego, panorama miasta z mostu oraz fortyfikacje i mury obronne wokół Starego Miasta) miejsc grodu polskiego astronoma. Jedną z atrakcji stał się niespodziewanie zegar słoneczny w postaci kuli zlokalizowany w Dolinie Marzeń, do którego jednomyślnie cała klasa chciała podejść bliżej i nieco zboczyć z pierwotnie planowanej trasy.

Już pierwsza wizyta w interaktywnej przestrzeni zaaranżowanej w formie bazy kosmicznej "BAZA MARS#17" wywarła na uczestnikach olbrzymie wrażenie. Wszyscy, niczym członkowie załogi, zabrali się od razu do wykonywania określonych czynności, niezbędnych do tego, aby przeżyć w warunkach pozaziemskich. Ich misją było nie tylko monitorowanie stanu stacji, ale także usuwanie drobnych awarii, badanie próbek gruntu "Czerwonej Planety", czy też właściwe gospodarowanie energią, żywnością i innymi potrzebami dnia codziennego. "Baza MARS#17" jest nowoczesną przestrzenią, która nie tylko uczy, inspiruje, rozwija umiejętności i pobudza kreatywność, ale też zapewnia każdemu odwiedzającemu wspaniałą zabawę! Niemal wszystkie nasze aktywności zakończyły się sukcesami a z centrum dowodzenia, pokonując kosmiczne odległości, dotarła do "Sienkiewicza" wiadomość pocztowa.

  

Chwilę później obejrzeliśmy seans astronomiczny "Makrokosmos" będący wirtualną podróżą do granic poznawalności Wszechświata, gdzie piękno i harmonia mieszają się z monstrualnymi zjawiskami. Niezwykłe animacje oparte na najnowszych badaniach ukazują Ziemię jako drobinę zawieszoną w wielowymiarowej przestrzeni. Startując z jej powierzchni, napotykamy po drodze sztuczne satelity, planety, gwiazdy, galaktyki, aby w końcu ogarnąć Wszechświat w największej skali. „Makrokosmos” to także opowieść o poszerzaniu naszej wyobraźni i wiedzy o Kosmosie, od Mezopotamii do najsłynniejszego polskiego astronoma. To dzięki Kopernikowi zrozumiano, że nasz świat jest tylko jedną z wielu planet, a granice Kosmosu są tam, gdzie kończy się ludzki umysł.

Ostatnim przystankiem w Planetarium była typowo geograficzno-fizyczna wystawa interaktywna "Geodium" poświęcona Ziemi jako planecie. Centralnym elementem był obracający się i odpowiednio oświetlony model kuli ziemskiej o średnicy 2,15 m. Dzięki grze świateł w łatwy sposób można było przekonać się o ruchu obrotowym i obiegowym oraz historii naszej planety. Ponadto na wystawie znajdują się stanowiska z kolekcją skał i minerałów oraz meteorytów, wybuchający wulkan, ocean będący kolebką życia, monumentalny lodowiec z zorzami polarnymi, czy wreszcie makieta cywilizacji człowieka. Wśród licznych stanowisk interaktywnych mamy do czynienia z symulacjami spłaszczenia planet, ruchu płyt litosferycznych, pola magnetycznego, trzęsień Ziemi, konwekcji, atmosfery Ziemi, efektu Coriolisa, lepkości cieczy, źródeł energii odnawialnej, procesów powstawania cyklonu i tornada, startu rakiety i zorzy polarnej.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Po tych niewątpliwych doznaniach ponownie przeszliśmy obok fontann multimedialnych Cosmopolis, które ułożone w układy wodne, oświetlone kolorowymi światłami i wyposażone w efekty wodno-dźwiękowe symbolizują ruch planet Układu Słonecznego, nawiązując tym samym do epokowego dzieła "O obrotach sfer niebieskich". Dalej na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika zjedliśmy przepyszny obiad. Następnie, po krótkim odpoczynku zwiedziliśmy Muzeum Informatyki, w którym większość tutejszych eksponatów pochodzi z przełomu tysiącleci, ale są wśród nich też jeszcze starsze jak i nowsze obiekty. W skład ekspozycji będącej darem pracowników, studentów i osób prywatnych wchodzą komputery osobiste, komputery przenośne, serwery, urządzenia sieciowe, drukarki, kopiarki, terminale, kalkulatory, podzespoły i akcesoria komputerowe. Na Uniwersytecie znajdziemy ponadto oprogramowanie, książki i dokumentację z okresu rozwoju powszechnej komputeryzacji naszego kraju.

  

 

 

 

 

 

 

 

 

Również w tej części naszej eskapady usłyszeliśmy w specjalnie dla nas przygotowanej uczelnianej Auli bardzo interesujący i inspirujący wykład Pana dr Bartosza Bieganowskiego z Uniwersytetu Warszawskiego dotyczący jakże niezmiernie ważnego w dzisiejszych czasach zagadnienia cyberbezpieczeństwa i częstych zachowań użytkowników w sieci internetowej. Po tym wspaniałym wystąpieniu, w którym uczniowie brali czynny i efektywny udział udaliśmy się na Stare Miasto, gdzie wybrane wcześniej zespoły zadaniowe musiały w formie gry miejskiej zlokalizować i udokumentować jak najwięcej elementów związanych z miejscami nawiązującymi do nauk ścisłych lub powiązanych z czasami, bądź postacią Mikołaja Kopernika oraz innymi ciekawymi zakątkami średniowiecznego miasta i oznakowaniami. Zebrane materiały niekoniecznie w dosłownym sensie musiały odzwierciedlać rzeczywistość, ale mogły być również grą skojarzeń z obiektami architektonicznymi, śladami historycznymi, symbolami, tablicami pamiątkowymi i informacyjnymi.

    

Podczas tak zorganizowanego konkursu każdy został zwycięzcą niezależnie od uzyskanego wyniku a najlepsze zespoły zostały uhonorowane dodatkowymi legendami toruńskimi, słodkimi Katarzynkami oraz najwyższymi ocenami cząstkowymi z fizyki i informatyki za wszechstronne osiągnięcia naukowe. W drodze powrotnej na dworzec kolejowy, z przeciwległego brzegu Wisły, podziwialiśmy w blasku zachodzącego słońca i zapadającego zmroku przepiękną panoramę Torunia, który stopniowo rozświetlała kolorowa iluminacja.

   

Pomimo sporego zmęczenia wyczerpującym dniem, wszystkim dopisywały humory a niepowtarzalne i niezapomniane wrażenia z wyjazdu pozostaną z nami na zawsze.